Grudzień w Szwecji ma w sobie coś z opowieści. Zaczyna się jak rozdział, w którym bohater stoi po kolana w ciemnościach: dzień kurczy się do kilku chwil, a słońce jakby obraziło się na cały kraj. Ale właśnie wtedy, gdy człowiek zaczyna podejrzewać, że już nigdy nie będzie jasno, Szwedzi zapalają światło. I robią to w sposób, który trudno opisać inaczej niż – poruszający.